بررسی فشار کاف لوله تراشه و زمان اندازه گیری آن در بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه

چکیده مقدمه: فشار کاف لوله تراشه باید در یک محدوده مناسب قرار گیرد تا ضمن امکان تهویه مثبت و جلوگیری از آسپیراسیون محتویات دهانی و معدی، خونرسانی مویرگ های تراشه را نیز حفظ نماید. هدف: هدف از این تحقیق تعیین فشار کاف لوله تراشه و فواصل زمانی  اندازه گیری آن  در بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه  بود. روش­کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی مقطعی می باشد، که بر روی 61 بیمار بستری در بخش های icu بیمارستان­های آموزشی-درمانی شهر رشت در سه ماهه تابستان 1392 انجام شد. اندازه­گیری با استفاده از مانومتر فشار کاف در دو نوبت و  به  فاصله 6 ساعت برای هر واحد پژوهش انجام گردید و متغیرهایی نظیر سن، جنس، علت پذیرش در icu، شاخص توده بدنی و تعداد روزهای لوله گذاری  بیمار مورد بررسی قرار گرفت. برای توصیف داده­ها از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار و توزیع فراوانی) و استنباطی (آزمون تی، پیرسون و آنالیز واریانس) استفاده شد. نتایج: این پژوهش نشان می­دهد که فشار کاف در نوبت اول فقط در 4/16 درصد نمونه­ها طبیعی بوده و بعد از کنترل 6 ساعته و اصلاح فشار کاف این میزان به 7/78 درصد رسیده است. ارتباط بین روزهای لوله گذاری (نوبت اول اندازه گیری، 002/0p= و نوبت دوم اندازه گیری، 01/0p=) و شاخص توده بدنی (نوبت اول اندازه گیری ، 007/0p= و نوبت دوم اندازه گیری، 03/0p=) با فشار کاف معنی­دار مشاهده گردید. نتیجه­گیری: در این مطالعه علی رغم کنترل 6 ساعته، در نوبت دوم فشار کاف باز هم در 3/21 درصد موارد  خارج از محدوده طبیعی بود و این موضوع می­تواند این مسئله را یادآور سازد که جهت جلوگیری از عوارض ناشی از افزایش یا کاهش فشار کاف ممکن است کنترل فشار آن در فواصل زمانی کوتاه­تر ضروری باشد